Les-Salles-sur-Verdon.com

Hoe komt u in Les Salles-sur-Verdon ?

Met de auto... vanaf Marseille :

snelweg Noord, Aix-en-Provence, Vinon-sur-Verdon, Gréoux-les-Bains, Allemagne-en-Provence, Riez, Moustiers-Sainte-Marie.

Met de auto... vanaf Nice :

route 1 : snelweg A8, uitrit Le Muy, Draguignan, Flayosc, Aups.

route 2 (toeristisch) : Grasse, "Route Napoléon", Comps, Gorges van de Verdon, Aiguines.

Met de auto... vanaf Parijs :

snelweg A8, uitrit Cavaillon, Pertuis, Vinon-sur-Verdon, Gréoux-les-Bains, Allemagne-en-Provence, Riez, Moustiers-Sainte-Marie.

Met de trein...

...totaan Les Arcs-en-Provence of Fréjus, en vervolgens per auto via Draguignan, Flayosc, Aups.

Met het vliegtuig...

...tot Marseille of Nice.

Wanneer werd het oude dorp verwoest ?

Het oude dorp werd niet op één bepaalde dag verwoest... hier vind de hele tragedie van Les Salles-sur-Verdon zijn oorsprong.

Eind 1972 was er nog niets veranderd in het oude dorp.

Begin 1973 werd alle begroeiing op de bodem van de vallei vernietigd. Lente 1973, enkele, niet meer bewoonde huizen hebben al hun daken van ronde pannen verloren ; echter in het hart van het dorp ging het leven gewoon door en niets liet voorspellen wat er te gebeuren stond. Tijdens de zomer van 1973 verhuizen steeds meer mensen en vermenigvuldigen zich de huizen die afgebroken worden ; aan het eind van de zomer 1973 is het moeilijk nog een plek in het dorp te vinden die gevrijwaard is gebleven van de tekenen van de afbraak.

Eind 1973 lijkt het als of er een bombardement heeft plaats gevonden... In februari 1974 verlaten de laatste bewoners de puinheuvels. In maart 1974 word de kerk opgeblazen.

Wanneer werd het nieuwe dorp gebouwd ?

De eerste steen van het nieuwe dorp werd officieel gelegd tijdens het feest van Sainte Anne, op zondag 26 juli 1970.

Eind 1971 werd begonnen met de bouw van de officiële gebouwen (stadhuis, postkantoor, school, kerk) temidden van truffel-eiken, in een kader die in niets op een toekomstig dorp leek.

In september 1972 werden de 2 kerkklokken uit het oude dorp in de nieuwe klokketoren geïnstalleerd... profijt trekkend van de aanwezigheid ter plekke van een takelwagen om deze operatie te klaren. Na deze datum en voor nog meer dan een jaar woonden de "Sallois" in het oude dorp, ver weg van het vertrouwde klokkenspel dat sinds jaar en dag de uren wegtikte.

Het eerste bewijs van leven in het nieuwe dorp, was de opening door Raymond Taxil van hotel-restaurant "Le Verdon" op donderdag, 12 juli 1973. De volgende dag, 13 juli 1973 om 12h00 opende eveneens "L’Auberge des Salles"... slechts voor 4 gasten, waaronder Dhr en Mevr Marc Doreau. "L'Auberge du Coin perdu" sedert meerdere generaties eigendom van de familie Anot bleef echter funktioneren in het oude dorp, ondanks de opening van de "Auberge des Salles" in het nieuwe, vrijwel verlaten dorp.

In het najaar van 1973 toen het schooljaar begon in de nieuwe school, moesten de leerlingen de weg nemen die hen scheidde van het oude dorp waar ze nog steeds woonden.

Eind 1973 en in 1974 werden geleidelijk aan de huizen voor de bewoners van het oude dorp gebouwd, teneinde met spoed de "Sallois" te kunnen verhuizen.

De officiële inhuldiging van het nieuwe dorp was op zaterdag, 22 januari 1977 "met nauwelijks voltooide gevels van volmaakt in het gelid staande huizen in naamloze straten".

Hoeveel inwoners had het oude dorp ?

Slachtoffer, net als de omliggende dorpen, van de trek naar de grote stad, waren er bij de volkstelling van 1962 slechts 178, en bij die van 1968 slechts 165 inwoners.

Het dorp dat tijdens de periode 1962-1968, 13 inwoners verloor, zou er nog een 40-tal meer verliezen tussen 1968-1975.

Bij de volkstelling van 1975 waren er nog maar 125 inwoners in Les Salles-sur-Verdon. Het is duidelijk dat er een belangrijke gebeurtenis had plaats gevonden in de gemeente...

Hoeveel inwoners telt het nieuwe dorp ?

In 1975 waren er slechts 125 inwoners in het nieuwe dorp.

In 1982 waren dat er 131 en in 1990 154.

Momenteel telt het dorp 196 permanente inwoners tijdens de wintermaanden, maar 5.000 gedurende de zomer...

Is het geen geluk hebben, oude huizen in een droge uithoek van de Haute-Provence om te ruilen tegen nieuwe huizen aan de oever van een fantastisch meer ?

Door deze vraag te stellen, zou u weleens talrijke Sallois voor het hoofd kunnen stoten.

Er is nooit sprake geweest van "ruil". De eigenaren uit het oude dorp zijn uitgekocht door de EDF. Zij hebben een nieuw dorp gebouwd met de hen ter beschikking staande middelen.

Weinigen van de Sallois zijn tevreden over de uitkoopregeling... een hoog percentage "ouderdoms-waardevermindering" werd toegepast bij de taxatie van de onroerende goederen door de EDF. De akkers (de bodem van de vallei was bijzonders vruchtbaar) en de truffelplantages werden, volgens zeggen van de boeren, eveneens zwaar ondergewaardeerd, hetgeen soms aanleiding gaf tot gewelddadige manifestaties (zie de persartikelen uit deze periode, aangehaald in "Les Salles et les écrits", "Les Salles en wat hierover geschreven werd").

De uitkoopregeling voor de Sallois ontlokt aan een kerkvader de volgende uitspraak : « aan de ene kant worden ze verdronken en aan de andere gewurgd... ».

Kan men in het meer duiken om het oude dorp te zien ?

Uit den bozen : er staat niets meer overeind van det oude dorp...

De herinneringen aan het oude dorp bevinden zich in het nieuwe, of wel zijn beschreven op deze pagina's.

Is het waar dat men de klokken van het oude dorp hoort ?

Volledig juist, tenminste als men geen probleem met het gehoor heeft, kan men de klokken uit de klokkentoren van het oude Les Salles-sur-Verdon ieder half uur horen slaan...

Welke overblijfselen uit het oude dorp zijn er in het nieuwe dorp te zien ?

De fontein, de twee wasplatsen, het oorlogsmonument, de kerkklokken, het uurwerk van de klokketoren, talrijke deurlijsten, oude provencaalse dakpannen, balken... Fotos...

In tegenstelling tot wat op meerdere websites op Internet wordt beweerd, hebben de klokkentoren van det oude en het nieuwe Les Salles-sur-Verdon slechts de klokken en de kerkhaan gemeen.